جوشکاری قطعات غیر همجنس

جوشکاری قطعات غیر همجنس معمولاً برای بازیابی سطوح یاتاقان، اتصالات ربات، سطوح کوپلینگ و نواحی آب بندی استفاده می شود.

گروه‌های ذیل از آلیاژهای توربین گاز نیازمند توجه بیشتر و روش‌های جوشکاری ویژه هستند.

فولادهای کم آلیاژ

فولادهای کم آلیاژ مواد مقاوم در برابر حرارت هستند که تا دمای حدود ۵۰۰ درجه سانتیگراد برای محورهای روتور، دیسک ها و اجزای ساختاری استفاده می شوند. یک روش جوش لیزری ویژه توربین ها، تضمین می کند که استحکام و شکل پذیری مطلوب حفظ گردد. از آنجایی که کربن یک عامل اصلی است که بر سختی فولادهای کم آلیاژ تأثیر می گذارد، تمیز کردن و چربی زدایی در تمام مراحل فرآیند مهم است.

فولاد آلیاژی و چدن

قطعات فولادی و چدنی در توربین‌های گاز معمولاً با جوشکاری قابل تعمیر هستند، مشروط بر اینکه استحکام محدود ناحیه متاثر از حرارت جوش در نظر گرفته شود. بنابراین بسیاری از موارد آسیب های شدید ضربه و آسیب های خوردگی را می توان با استفاده از این فرآیند تعمیر نمود.

فولادهای زنگ نزن فریتی/مارتنزیتی

فولادهای زنگ نزن فریتی/مارتنزیتی به طور گسترده برای پره­ های کمپرسور و تیغه های توربین بخار استفاده می­ گردند. هنگامی که فرآیندهای تمیز کردن و عملیات حرارتی به خوبی طراحی شده و به شدت رعایت گردد، آسیب ها را می توان با جوشکاری تعمیر نمود. از آنجایی که جدا کردن تیغه ها و پره ها همیشه آسان نیست، گاهی اوقات جوشکاری تعمیری باید در شرایط مونتاژ شده و با استفاده از عملیات حرارتی موضعی در ناحیه تعمیر انجام شود.

• فولادهای زنگ نزن آستنیتی، فولادهای دوبلکس
• آلیاژهای ورق فلزی مبتنی بر نیکل و کبالت

آلیاژهای ورق فلزی بر پایه نیکل و کبالت آلیاژهای انعطاف پذیری هستند که در اجزای احتراق استفاده می­گردند. این آلیاژهای ورق فلزی به خوردگی تنشی حساس نیستند و معمولاً بدون هیچ مشکلی جوش داده می شوند. عملیات حرارتی پس از جوشکاری فقط برای اجزایی مورد نیاز است که تنش های پسماند ممکن است بر مقاومت در برابر فرسودگی چرخه بالا تأثیر بگذارد.

آلیاژهای بر پایه نیکل آهنگری و ریخته گری شده با پرایم گاما بالا

سوپرآلیاژهای فورج شده با پرایم گاما بالا معمولاً در پره های فشار کم و در دیسک های توربین گاز استفاده می شوند. آلیاژهای مبتنی بر نیکل با پرایم گاما را می توان فقط با مواد پرکننده جوش آلیاژی پایین تر که کمتر مستعد ترک خوردن هستند تعمیر نمود. روش­های تعمیر که به خوبی طراحی شده‌اند، همه این عوامل را در نظر می‌گیرند و تعمیرات را به مناطقی که قدرت پرکننده جوش کافی است محدود می‌کنند. ترک خوردگی میکرو با کنترل حرارت ورودی در حین جوشکاری به حداقل می رسد.

آلیاژهای پایه نیکل DS و SX

آلیاژهای مبتنی بر نیکل DS و SX را می توان مانند قطعات معمولی ریخته گری جوش داد. تعمیر جوش میبایست طوری طراحی گردد که استحکام کمتر مواد پرکننده موجود را در نظر بگیرد. جوشکاری لیزری پتانسیل تولید جوش هایی را ارائه می دهد که ادامه ساختار DS یا SX دارند.

آلیاژهای تیتانیوم

جوشکاری لیزری تیتانیوم ، به دلیل حساسیت آلیاژ تیتانیوم برای دریافت اکسیژن نیاز به توجه ویژه ای دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، آلیاژ بسیار شکننده می شود. جوش لیزری تیتانیوم را فقط باید در تاسیساتی در نظر گرفت که امکان جوشکاری با لیزر با غلظت اکسیژن بسیار کم را فراهم می کند.